Renklerin Solduğu Yer By: Milena Date: 25 May 2013, 20:12:25 Şizofreniye giren kişiyi orada yalnızca olağandışı yaşantılarla dolu bir karmaşa beklemiyor.Bazen ilk yılların fırtınası durulduktan sonra,kimi zaman da daha giriş kapısında kişi kendini cansız bir boşluğun ortasında buluyor.Kutup ya da çöl çağrışımı yapan sonsuz bir boşluk bu. Zaman,umut ve umutsuzluğun yolunu kaybettiği,her tür anlamın silinip yok olduğu bir belirsizlikte dinleniyor. Duygunun ve düşüncenin renkleri solup silikleşiyor. Tedirgin edici bir kayıtsızlığın egemen olduğu bu dünyayı bir ruh sağlılğı merkezinin gazetesinde yayınlanan şiir şöyle tanımlıyor.
Hiçbir renk yok Siyah ya da beyaz değil O yalnızca gri. Pompeii'nin külleri gibi gri Gecenin karanlığı değil Ne de günün ışığı. Gri ölü bir adamın yüzüdür Gülümsemez Gözyaşı dökmez Cesareti yoktur Korkusu yoktur Yürekli değil Atılgan değil Demir değil Altın değil Yaralanmaz İyileşmez Tanrı değil Ya da Şeytan Gri olan Yalnızca gridir.
