Kimi sevsem yüreğine hangi vasıta ile gideceğimi


Ve bileti nereden satın alacağımı bilemedim.


Kime dokunduysam eksilen hep ben oldum…


Yazgıma düşenlerin gözleri


Gökteki yıldızlar gibiydi bir türlü ulaşamıyordum.


Hangi yüreğe dalsam yalnızlığım daha da artıyordu…


Ruhumun kuytu bir köşesinde filizlenen duygularım


Düşlerimde baş tacı yaptığım sahte prenseslerce budandı…


Kime yanaşsam sevda kokan şehirlerde


Varoşların çocuğuna döndü yüreğim…


Kime bağlansam dört yanlışıma karşılık bir doğrumu değil


Bir yanlışıma karşılık tüm doğrularımı götürdü…


Umutsuz aşkların musalla taşında benim ruhum yıkandı


Ve her zamanki gibi ben seyrettim…


Yani anlayacağınız


Sevdadan yana umudun resmini hiç yapamadım…


Olmadı!


Yapacak bir şey yok!


Artık yüreğimin sürgüsünü çektim!


Bu kadar yenilgiden sonra


Yeni bir sevdaya başlamanın bir anlamı yok!




Şimdi kabristandayım!


İçimde ne kadar kırık dökük aşk kalıntısı varsa


Gömmekle meşgulüm…


Diriliş gününde buluşmak umudu ile…