Sadizm ve mazoşizm, seksoloji literatüründe, bir başkasına acı çektirerek veya acı çekerek cinsel haz duyma eğilimlerine verilen adlardır. Sadizm ve mazoşizm, cinsel sapıklıklar içinde bir yer tutarlar. Bu kişilerde cinsel ilişkilerinde, görülen aktiflik ve pasiflik karşıtlığı, genel olarak, cinsel yaşamın temelini oluşturur. Viyanalı Psikolog Kraft-Ebbing'in bu deyimi "tarihin en ünlü sadisti" Fransız Marguis de Sade'in ve "en ünlü mozahisti" Avusturyalı Kont Leopold von Sacher Masoch'un yapıtlarından esinlenerek kullanılmasından bu yana, sadomazohizm deyimi de karşılıklı acı çektirerek hazza ve doyuma ulaşılan cinsel ilişkiyi tanımlamakta kullanılmıştır. Bu tür ilişkinin doğası gereği, sadizm ve mazoşizm genellikle beraber var olabilmektedir. Bu sapıklıkta aşk yaşamı için gerekli olan güven ve özgürlük duygusunu kazanmak, ya eşlerini boyunduruk altına almakla veya onların boyunduruğu altına girmekle olanaklı görünür. Genel olarak cinsel sapıklıkların, çocukluktaki suçluluk ve aşağılık duygularının yetişkin çağına sarkması sonucu ortaya çıktığı düşünülmektedir. Sado-mazoşizmde, sadistçe davranışlar, aşağılık duygusunu giderici, mazoşist davranışlar ise suçluluk duygusunu giderici etki yaparlar. Sadist ile mazoşist arasında gizemli bir denge vardır. Hem sadizm, hem mazoşizm kadınlarda görülür. Sadist ile mazoşist arasındaki bu gizemli dengede belki sadist hâkim olan izlenimini verir, fakat bu ilişkide sadistin ne kadar ileri gidebileceğini mazoşist belirler. Sadist, mazoşistin koyduğu sınırları aşarsa ilişki kopar.