Depreme Dayanıklı Evlilikler


Kadın erkek ilişkisi zordur, bunu herkes bilir. Tıpkı her evlilikte sorunlar,tartışmalar, çatlamalar olabileceğini,aşkın da, tahammülün de bitebileceğini bildiğimiz gibi...

Ama evliliğin güllük gülistanlık bir şey olmadığını bilmesine rağmen her kadın, ufaktan ufağa evlilik hayal eder. Bilinçaltlarımız "evlilik iyidir, evlenilmelidir!" sloganıyla yıkanmıştır, bu yüzden de ne yapıpedip evlenmek şarttır.

Salt evliliğin kendisi midir istediğimiz, yoksa bir türlü tatmin olmayan sevgi, güven, erkeğimizi garantileme arzumuz mu bilinmez ama sebep ne olursa olsun herkesin ortak noktası, o yolda güvenle yürüyebileceği birini hayal etmektir.

Niyet budur ama gerçekle ne kadar örtüşmektedir? İşte bu soru, başlarda zafer çığlıkları arasında kaybolur, sonraları da birçok başka sebepten ötürü duyulmaz olur.

İnsana "Pes!" dedirten olaylar ne bir ilk aslında, ne de son oldur.Biz kadınlar çok mu uğraşıyor, hırs mı yapıyoruz evlenmeyi? O yüzden mi bu kadar oyuncağını vermemek için "benim, o benim" diyen çocuk gibi ayağımızı yere vura vura tepiniyoruz?

Hepimiz yapıyoruz bunu, mülkiyet duygularımız o kadar hasarlı gelişmiş ki, "Başkasına aşığım" bile dese, partnerlerimizin tapuları bizde sanıyor, cesurca (!) savaşıyoruz.

Ama artık gelin hep beraber kabul edelim. Bize yalan söylemiş, hiçe saymış bir kocayı tekrar kabul edince ne zafer kazanıyoruz, ne vakur oluyoruz,ne de basit.

Olsak olsak kendimizi aldatıyoruz. Sevgisiz, saygısız, tebessümsüz, korkuyla tekrar tekrar başa dönerek

Allah aşkına sizin evliliğiniz kaç şiddetinde depreme dayanıklı?" "Bizimkisi raylı sistem. Sallanıyor, sallanıyor yıkılmıyor şekerim." gerçek farklı bile olsa o tatlı rüyadan uyanmak gerekmediği düşünülür. Gözler, kulaklar kapanır yola devam edilir. Mühim olan evliliktir...