Türkçemizin en çok kullanılan fakat hakkında en az yazı yazılmış, en az izahata girişilmiş kelimesidir.

Oğulan > oğlan > ulan > lan
Temelde bir hitap şekli olmasına rağmen, daha çok samimi insanlar arasında kullanılması evladır. Medeni ilişkilerde feci ayıp olarak algılanır. Tek başına incelendiğinde belirgin bir anlamı ve kökeni bulunamamaktadır. Oğlan kelimesinden eğilip bükülerek türetildiği sadece ses benzerliğinden yola çıkılmış bir iddiadır. Anadolu`da "ula" şeklinde kullanılmakta fakat oğlan yerine "oğla" denmemektedir.
Bir açıdan bakıldığında kelimenin içinde bir emir kipi de olduğu düşünülebilir. "Davran" "Uyan" emirlerinde olduğu gibi bunda da "ulan" denilerek, bir yere ulaşma emri verilmiş olabilir. Günümüzdeki kullanımla ilgisi olmamakla beraber bu teoriye iyi bir kılıf bulursak belki ayıp olmaktan çıkarabiliriz. Böylece yüksek mevkideki insanların da bu kelimeyi özgürce kullanabilmesine imkan sağlar, bol hayır duası alırız.
Ama Yargıtay ," tartışma sırasında ulan sözünü sarfetmek sövme sayılır " demektedir. Bu durumda, kullanış biçimine göre hakaret sayılabilir.
Ya Arapçada ya da Farsçada oğlan anlamına gelen, bizde ise sokak dilinin demirbaşı haline gelmiş argo bir sözcüktür.
Fransa 'da eşek manasına geldiğine dair söylentiler vardır
Küfür olmayan argo edatı.
Eşekle uzaktan yakından akrabalığı olmayan ünlemcik. Fransızcada fonetik olarak l'âne kelimesinin okunuşu ona benzer, fakat eşek anlamındaki bu "laaannn" kibar ve l harfi dilde ezilerek söylenir. Kısacası bunların hepsi lan'a atılan iftiralardır.
Türkcenin argoda dünya çapında önde olmasının en iyi kanıtı. Duygulara tercüman, dertlere derman olabilen bir sözcük.
Normal ve sorunsuz bir Türk insanının günde en az 20 kere kullandığı samimiyet ifadesi, özellikle kahvede ya da okuldayken bi arkadaş nasilsin derse garip gelebilir ama naber lan deyince aranızdaki samimiyet ve bağlantı belirtilmiş olur anında Arapça aşağılık demek olduğu da söylenir.
Moğolca ve Buryatca "kızıl" demektir; nitekim gerek moğolistan'ın gerek Rusya Federasyonu'na bağlı Buryat Özerk Cumhuriyeti'nin Başkent isimlerinde geçer bu kelime.

Ulan, elbette ki biraz kurcaladığımızda da anlaşılacağı üzere "oğlan" kelimesinin yamulup bükülmüş halidir.
oğlan=hötöröf yaklaşımının yanı sıra oğlan=adamım yaklaşımına kadar iyi niyet karinesi bağlı olarak dingilder.
Ulan, kızdığınız birine kızıl, komünist demenin Ural Altay dillerinden türetilmiş ve esinlenilmiş şeklidir. (Ulan Bator)
Bu kelime feminel ve maksiler olarak ikiye ayrılır. Kadınlar "ulen" der, erkekler ulan. Aynı şey len-lan için de geçerliydi ama zamanla kadınların kullanmamasıyla birlikte erkekler len'e sahip çıktı, hatta lan'ı terk etti. Uzmanlar ulen'in kullanımının sonlanmasından korkuyor.
İnsanların farklı tonlamasıyla farklı anlamlara girebilen yegane sözcük.

Ulan!: kızma belirtisi
Ulan?: Bir şey görüp de o nedir şeklinde bakan kişi sözcüğü
Hadi lan!: İnanmama belirtisi
Ulan ulan ulan: Çaresiz kişi repliği
Ulaaaaaan: Şaşırma belirtisi
Sana birşey söyleyeceğim inanmayacaksın lan: Pekiştirme belirteci
Lan kafamı attırma: Giderek kızma belirtisi
Len ne aptalsın bea: Küçümseme belirtisi

Ansiklopedilerde bir ünlem olduğu yazan sözcük.
Türk milletinin dildeki en büyük icraatlarından biri. Yokluğunu dolduracak bir şey kimbilir kaç yy sonra icat edilirdi.
Attila İlhan'ın İstanbul Ağrısı şiirinde bolca kullandığı kelime. Şiiri İstanbul'a seslenerek şöyle bitirir :
"Sana taptık ulan unuttun mu sana taptık !.."