Kendimi ve yaşıtlarımı bir dizi Amerikan filmiyle pompalanan bu çağdaş evlilik oyununda buldum. Ben ve okuldan arkadaşlarım hepimiz üniversite mezunu dil falan bilen iyi şirketlerde işe girmiş gelecek vaat eden modern görünümlü eşi ve arkadaşları ile her türlü konuda tartışabilen açık fikirli insanlardık.
Kocalarımızın da bizden aşağı kalır yanı yoktu. İyi okullar iyi meslekler alınan ödüller kaliteli hobiler ve bu adamlarla yapılan annemizin evliliğine benzemeyen evlilikler. Hatta “Siz hala annenizin margarinini mi kullanıyorsunuz?” diyen o reklamın tutulma sebebi bu yeni çağdaş Türk aile modeline olan inançla ilgiliydi. O zayıf genç ve “Educated” görünen kızın eski evli kadınlarla hiç ilgisi var mıydı?. Yapılan yemekler bile bu çağdaş evliliğe uygundu. Piliç roti yapılırdı ama yaprak sarma geleneksel durumu temsil ettiği için yapılmazdı. Çok zor olduğu için değil inanın bana lazanyadan daha kolaydır yaprak sarma yapmak. Ama çağdaş evlilikteki kadın kendine bu kadar “Domestic” bir görünüm veren ve annesine benzeten sembol haline gelmiş bu yemeği yapmayı reddeder tatlı ekşi soslu tavuk ve spagetti yapıp kocasının önüne koyar durmadan. Ya da dolma isteyen kocasını annesinde yemesi konusunda ikna eder. Ev kadınlığı sebebiyle boş olan saatleri oyalayan bu yemek aynı zamanda kocaya olan hizmetin ve özenin de göstergesi olduğundan olsa olsa annede yenir. Erkek de karısını haklı bularak annesini yağlamaya gider. Anne hakikaten güzel yapamıyor kimse senin gibi der ve akşamdan artanları da evine götürür annesinin isteğiyle. Bu çadaş adam artan sarmaları karısına yedirdikten sonra bulaşıkları makinaya dizer. Karısı Cosmopolitan’ı okurken o da bilgisayarda briç oynar uluslar arası rakipleriyle. Yarınki toplantıları sebebiyle şöyle bir grafiklere bakarak huzur içinde yatmaya gidilir. Pazar olmadığı için sevişmek için uygun zaman değildir. Zaten önemli bir toplantı öncesi bu tip bir hareket gereksizdir. Her ikisininde içlerinde güzel bir huzur vardır ne göbekleri çıkmıştır anne babaları gibi ne de onların hayatına benzer yaşama tarzları vardır. Karşılıklı olarak arkadaşlarla girilen en sıkı fıkı pozlar ve belden aşağı espirilere çağdaşlığın verdiği genişlik ile gevrek gevrek gülümsenir sonra.


Tüm bu olanlar arkadaşlara “ evlilikte eşlerin kendilerine ait özel alanlarının olması ve herşeyi palaşmak zorunda olmamak” konusunda ne kadar ilerleme gösterildiğine dair kanıt olarak söylenir. Eve altyazısız orijinal CD’ler ve DVD’ler alınır film en detayına kadar irdelinir yönetmenin becerisi ile kameranın yeri falan konusunda bir sürü san’atkarane tartışma yapılır da erkek gibi davranmayan bir erkeğin evdeki yeri konusunda konuşulmaz.
Annesini üzen babası gibi davranmamak konusunda ufak tefek şeyler düşünmüş olan bu erkek iyi bir işi şık takım elbiseleri güzel bir arabası olsun diye Anadolu liseleri sınavından bu yana devamlı test edilmektedir. Test edile edile sınanmayı ve kendini beğendirmeyi bir görev kabul etmiş bu erkek ise giderken eline harçlık vermeyeceği kendi arabasını kullanan bakımlı kariyer sahibi ve Kant’ın Estetiği üzerine konuşacağı bir kadın hayal eder.
Bu kadın da onunla benzer dönemlerde kolej sınavlarına girmiş ve başarıyla çıkmış biri olmalıdır. Kızın hangi okuldan mezun olduğu o okulun kaç taban puanla öğrenci aldığı ve kaç dil bildiği hangi şirkette çalıştığı eş dost arasında çok önemlidir.

Beraberce çok elit insanlardan oluşmuş bir çevrenin içine giriverir bu çağdaş çift. Cici karısına annesinden çok farklı özellikleri sebebiyle saygıda ve sevgide kusur etmez bu çağdaş erkek.
Evdeki bu demokrasi havası sürsün diye herşeyin kararını beraber verirler. Hatta bir müddet sonra zavallı erkek iplerin tamamen kadının eline geçtiğinin fark etmez bile. Yanlış bir şey aldığında evde yediği azarı aklında tutup daha sonra donunu bile karısına aldırır. Sen seç sevgilim der. Ben iyisini becemiyorum.Yılların ezilmişliği ile zaten bu fırsatı beklemiş olan bu hırslı kadını ise tutabilene aşkolsun.

Ergenlikte “Ben annemin çektiklerini çekmeyeceğim” diyen söylevler evlenince “Seni sünepe beceriksiz ve kişiliksiz adam”a dönüşür. Annesinin babasına söylemeye cür’et edemediği tüm lafları o iyi eğitilmiş çağdaş kocasına söyleyiverir. Zavallı hale getirdiği adamın kibarca bu zavallığı kabulleniş şekli daha da midesini bulandırır ama zayıfı ezmenin verdiği hazla devam eder. Nasılsa kontrol ondadır.

“İki kişilik topluluklarda demokrasi olmaz” fikrine ulaşılması fazla zaman almaz. Ama erkek bunca yıldır o kadar törpülenmiş ve geleneksel yapıdan o kadar uzaklaştırılmıştır ki karısına karşı gelmeye cüret edemez. Annesinin karnındaki o huzurlu günlere kadar geri dönmek ister. Ama karısı göndermez. Çünkü akşama lunalı modern tarifler yapılmalı hatta yemek sonrası benzer familyadan arkadaşlarla İN mekanlarda tatilde hangi ülkeye gitmeli diye fikir alışverişi yapılmalıdır. Dışarı çıkarken dekolte giyen karısına bu kıyafeti nasıl da yakışmıştır ve nasılda herkes ona bakmaktadır. Ve adamın yerinde olmak istemektedir.

Karısıyla gurur duymalı ve onun kaprislerine boyun eğmelidir. Çok yanlış yaparsa zaten karısı ondan daha çok kazanan birini buluverir. Kendisi de şirkette yeni aldığı gencecik sekreter kızla erkeklik oyununu oynar. Zaten kendini erkek diye yutturacağı bir tek bu gözü açılmadık eğitimsiz kızlar kalmıştır. Karısıyla uğraşıp niye kimsenin huzurunu kaçırsın ki...... Yaptığı üç yanlış karısı tarafından bir doğruyu götürebilir. Böyle düşüne düşüne cinsel organları dışında kadından hiçbir farkı kalmamıştır. Kendi evriminin karısına doğru olduğunu görmez.
Nitekim yıllarca alınan ortak eğitim erkeklerde var olan birçok baskın özelliği törpülemiş kadınlardakini ise sivriltmiştir ve cinsleri karşılıklı olarak birbirine benzetmiştir.

Ben önceki yazımda ne kadar erkeklere benzediğimi söylediysem de çevremdeki erkeklerin neredeyse hepsini de kadınlaşmış buluyorum.
Termosifonu onarmaya gelen tesisatçı dışında erkek gibi davranan erkek yok şu sıra. Doğum gününü parti yapıp kutlayan manikür yaptırarak bakımlı görünen rejim yapan bir erkek grubu var. Öğle yemeklerinde hep beraber light salata yediğim marka kıyafetler alan spor salonuna gidip step yapan meyve kokteyli içen yüzündeki sivilce için dertlenen solaryuma giden çok iyi eğitilmiş erkeklerle dolu ortalık.

Hatta Cuma akşamı Vogue’dan kaç kadınla beraber olduğundan bahseden Harbi erkekler bunlar ama o kadar yontulmuşlar fantasy sitelerine girip Pamela Anderson’un silikonlu memelerini “download edip” dil bilen hatunlarla İngilizce açık saçık yazışan test çoçukları bunlar.

Yurdumun fizyonomisinden türlü kozmetik hilelerle uzaklaşmaya çalışan kafayı en çok nasıl göründüğüne kaç para kazandığına ve arabasının markasına takmış bu grup erkekler babalarının erkek özelliklerinden ne kadar farklı hale geldiklerini maalesef gururla anlatırlar. Bizim babalarımız gibi görünen erkeklerin genç versiyonları bugün daha çok alt sosyo-ekonomik seviyede. Ya babamız yaşındaki adamlarla çıkacağız. -Bir çok kadın bunu neden yapıyor bilmem anladınız mı?- Ya da daha alt sosyo-ekonomik seviyeden erkeklerle yaşayacağız.
Adam gibi adamlara ulaşmanın yolu bizim plazalardan ve in mekanlardan geçmiyor......

Hiç boşuna barlardan cafelerden veya bilmem ne şirket yemeklerinden bir adam gibi adam bulurum sanmayın. Bozun musluğu çağırın bir tesisatçı ya da bir tüpçü. Şansınız varsa aradığınız gibi olabilir. O musluğu onarırken siz de ona fırından yeni çıkmış kurabiyeler ikram ederek kendinizi daha kadın gibi hissedebilirsiniz.
Karar sizin. Ben 30 yılın sonunda anladım ki erkeğin az yontulmuşu makbuldür. Yontuldukça kadına benzer.