Erkek gözüyle: Olmak ya da olmamak önemli değil; "gibi görünmek" en itici ve tehlikeli olanı!.. Aslında "gibi göründüğümüz" zamanlarda erkekler bunları yemiyor ve bakın bu konuda neler düşünüyorlar!

"Ya göründüdün gibi ol ya da olduğun gibi görün"

Erkeklere ya da topluma karşı cici görünmek için yaptığımız küçük hileler çabalar kendimizi açıklama ihtiyacımız bakın nasıl da bir ilişkinin başlamadan sonunu getiriyor.

İşte bir erkeğin gözünden konunun değerlendirmesi:

"Gerçekten çok güzel bir mankenin evindeyim. Dergicilik yaptığım yıllarda bir çekim için anlaşmış iş bitince de birkaç kez görüşmüşüz. Aramızda bir yakınlık oluşmaya başlamış. Kız gerçekten çok güzel. Kadın güzelliğinin etkileyici gücüne karşı durmakta her zaman zorlanan benim bu durumdan etkilenmemem mümkün değil. Geçip salondaki kanepeye oturuyorum. Sehpanın üzerinde birkaç kitap dikkatimi çekiyor. Alıp bakıp haklarında sorular soruyorum. Kitapların yeni alındığı ve henüz kapaklarının dahi açılmadığı belli. Fiyat etiketleri üzerlerinde... Ve oraya da bilinçli olarak koyulmuşlar. 'Şimdi sen beni manken imajımdan dolayı cahil diye etiketlendiririsin; ben şu kitapları gözüne sokarak bu imajın önüne geçeyim' diye düşünülmüş! Salonda otururken yaşadığım bu andan sonra kızla aramızda bir bağ oluşması mümkün olmuyor. Evet bir şeyler yaşıyoruz ama hiçbir güzellik samimiyetsizliğin önüne geçemez benim için. Soğuyorum; benim bu halimden zaten o da soğuyor. Hiç uzatmıyoruz.”

“Daha önce bir akşam bir yerlerde tanışıp akşamın devamında birlikte vakit geçirdiğim bir başkası... Bu birinci görüşmeyle ikinci görüşme arasına çok vakit giriyor. Sebebi benim aramamış olmam. Yine de o ikinci görüşmeyi istediğini biliyorum. Ama sürekli istemem yan cebime koy der gibi tavırlar takınıyor. Hiçbir sefer zorlamıyorum. Ben zorlamayınca bu sefer kendi arayıp zorluyor. Görüşüyoruz. Buluşma boyunca aslında ne kadar da biriyle bir kez görüşüp o görüşmede yakınlaşmayı ileri boyutlara taşıyacak biri olmadığını anlatıp duruyor. Aslında çok mutaassıp biri!.. Bu konularda da son derece prensipli. Ama ilk görüşmede olan olmuş ve biz aradan çok vakit geçmiş olmasına rağmen yine bir aradayız işte. Bu durumu öncelikle kendine sonrasında bana sonra da bütün dünyaya açıklamak istiyor. Elimden geldiği kadar kimseyi bunlarla değerlendirmediğimi ve bunun açıklanması gereken bir durum olmadığını anlatmaya çalışıyorum ama nafile... Gecenin bir öncekinden farkı olmuyor: Yaptığına açıklamalar getirme kendini başka biri gibi gösterme çabası beni yine çok rahatsız ediyor...”

"Aslında kadınlara çok hak vermiyor değilim. Kadını saygıdeğer kadın sınıfına sokan sıfatların toplum ve erkekler gözünde ne kadar önemli olduğunu biliyorum. Burada kimse kimseyi gerçekten nasıl olduğuyla değil imajlarıyla değerlendiriyor. O yüzden herkes içinden nasıl gelirse gelsin nasıl bir hayat sürerse sürsün 'aslında' ne kadar entelektüel ne kadar ahlaklı ne kadar mutaassıp olduğuna vurgu yapmaya çalışıyor. Bunlar genelde işe yarasalar da bir süre sonra takke düşüyor kel görünüyor. Ama karşıda da keli görecek göz yoksa ağır aksak eğri büğrü bir şeyler sürüp gidiyor.

Genç kızlar ve erkekler birbirlerinden çok birbirlerinin imajlarıyla birlikte oluyorlar. Kızlarda her türlü fingirdekliğe rağmen muhafazakar bir haller erkeklerde olanca zıpırlığa karşın delikanlı tespihli ağır bir havalar..."

İmaj devri yalan devri

Zıpır genç erkek gerçekten de zıpır bir imajı varsa asıl o zaman delikanlıdır. Olduğu gibi olması saygıdeğer olması için tek ve yeter şarttır. Kızın flörtözlüğü beni hiç bozmaz; onu da bozmuyorsa eğer... Ama kendi özellikleriyle daha kendi bile barışamamışsa aslında öyle olmadığına beni inandırmaya çalışan vitrinine kanmamı ve saygı duymamı benden beklemesin.

Hiçbir entelektüel birikimi ve eğilimi olmayabilir; yeter ki öyleymiş gibi yapmasın.

Benimle ilk kez görüştüğünde çalan telefonlarla abartılı kelime ve vurgularla konuşmasın. Arkadaşları ve ailesiyle 'Aşkımmm canımmm bebeğimmm!' diye konuşup nasıl da büyük bir sevgi yumağı içinde yaşadığını gözüme sokmasın. Ya da arayan kişi işle ilgili basit bir şey sorarken durduk yere 'Amerikalılarla birlikte yürüttüğümüz o devasa proje ne oldu' gibi saçma sapan göndermeler yapıp bir yandan da göz ucuyla beni takip etmesin.

Lütfen beni ***** yerine koymasın.

Bana kendini olduğundan daha entelektüel daha zeki daha önemli ve daha bilmem ne göstermeye çalışan hiç kimseyle yürekten tokalaşmam mümkün değil. Sadece ve sadece oldukları gibi olmalarını istiyorum. Daha kültürlü görünmek istiyorlarsa gerçekten biraz okumalarını tavsiye edebilirim mesela. Ya da Serdar Ortaç ve muadilleri dışında bir şeyler dinlemeye de başlayabilirler imaj olarak seçtikleri kimliğe gerçekten ulaşmak yolunda adım atmış olurlar böylece.

"Benim için karşımdaki kişinin her zaman olduğu gibi davranması; saygıdeğer biri olması için tek ve en önemli şarttır."

Bütün bunları yapmak istemiyorlarsa da 'aslında daha bilmem neymiş' gibi davranmasınlar. Çünkü fingirdek kültürsüz ve hatta önemsiz olmaları bunları maskeleyen bir takım imajlar takınmaya çabalamalarından bile daha saygıdeğer...