Nora Roberts - Büyülü Ölüm



Allahım uzun bi aradan sonra normal kitap bitirmenin sevincini yaşıyorum resmen  qulkjsd Genelde kısa değişik gelen wattpad hikayelerine sarmıştım hala daha onlara devam ediyorum ama normal kitap okumayı özlemişim.  :-x Neyse bu ufak içimi dökmeden sonra kitaba geçebilirim. Roarke! Roarke!  :-x Bayılıyorum bunların diyaloglarına  :$ Bu sefer Eve'nin polis departmanından biri ölüyor ve bu gizli göreve Eve getiriliyor. Bu gizli görev yüzünden en sevdiği dostuna yalan söylemek zorunda kalıyor. Tabi Eve'mız her türlü görevin üstünden başarıyla geliyor. Bu kitaptaki ölümlerimiz büyülü (!)  Wicca'lar, cadılar ve şeytana tapanlar derken bi çırpıda okuyup bitiriyorsunuz. Katilin kim olduğunu en başta bilseniz de arada şüpheye düşüyor insanı bu yazar ablamız Kesinlikle ve kesinlikle tavsiye ederim. Hala daha başlamayan var mı bilmiyorum ama çok şey kaçırıyor derim Bu arada kitabın bu kapağını görseydim okuyup okumamak arasında kalırdım zannımca


"Eve: Senin Cincinnati'de Cadılar Konseyi'nde bir kuzenin mi var?! Peabody beni hala şaşırtmaya devam ediyorsun.
Peabody : Bir gün sana büyükannemi ve onun 5 sevgilisini anlatırım.
Eve: Bir kadının yaşam sürecinde beş tane sevgili edinmiş olması pek anormal görünmüyor.
Peabody: Hayatı boyunca demedim ki; geçen aydan bahsediyorum. Ve hepsi aynı anda. Ve büyükannem doksan sekiz yaşında. Umarım ona benzerim."

"Eve: Frank'in kişisel sistemine ve kayıtlarına girmek için senin ... yeteneklerini kullanabilir miyim? Ne dersin?
Roarke: Duruma göre değişir, Teğmen. Bana da bir rozet verecek misin?
Eve: Hayır. Ama bir polisle seks yapma şansı elde edeceksin.
Roarke: Peki polisi kendim seçebilece miyim? ( Genç kadın koluna bir yumruk indirince, Roarke sadece gülümsedi.) Seni seçeceğim. Büyük ihtimalle..."

"Peabody: Roarke'un erkek kardeşleri, kuzenleri, amcaları filan yok, değil mi?
Eve: Bildiğim kadarıyla Peabody, o kendine özgü bir tür."

" Roarke: Sen bir oyun ünitesini karıştırıcıya çevirmişsin. Kendi başına... Ve bu karıştırıcı benim güvenliğimi okuyup, klonlayıp sistemi devre dışı bıraktı.
Jamie: Evet onun gibi bir şey. Bir şeyi atlamış olmalıyım, destek ünitelerden birini belki. Senin sitemin gerçekten ultra boyutlarda iyi. Görmek isterim.
Roarke: Rüyanda görürsün ancak, (diye fısıldadı ve aleti cebine soktu.)"

" Peabody: Bu arada Dallas?
Eve: Ne oldu, Peabody?
Peabody: Bu çok güzel bir dövme, yeni mi?
Eve: (Eve dişlerini sıktı ve kapıya doğru olabildiğince asil bir şekilde yürüdü.) Gördün mü? Sana şu aptal gül goncası yüzünden küçük düşeceğimi söylemiştim.
Roarke: Uyuşturuldun, tokatlandın, çırılçıplak bağlandın ve neredeyse öldürülüyordun ve popondaki bir gül seni küçük düşürüyor öyle mi?
Eve: Ötekilerin hepsi işin bir gereği. Gül goncası ise kişisel.
Roarke: Teğmen, seni seviyorum." :-x :-x :-x

Edit: Kitaplar o kadar alıntı yapmaya müsait ki insan nerden kırpsam diye düşünüyor

Yağmur Sonrası - Sarah Jio


Şuan gerçekten bir roman okumuş gibi hissediyorum. Sarah Jio sana bu zamana kadar okumayarak haksızlık etmişim..

1940'lı yıllar, İkinci Dünya Savaşı devam etmektedir. Anne ve Kitty iki çocukluk arkadaşı hemşirelik okulunu bitirdikten sonra görünüşte ülkelerine destek olmak için savaşta hizmet etmek amacıyla Bora Bora Adalarına gitmeye karar verirler. Kitty'nin asıl gitmek istemesinin sebebi kalp kırıklığını gidereceği uzak bir diyar arayışı iken, Anne ise evlenmek üzere olduğu Gerard'dan, gerçekten evliliğe hazır olup olmadığını bilemediği için kaçmaktadır.
Bora Bora adalarına adım attıkları ilk gün Kitty'de ki değişimi farkeden Anne, zamanla arkadaşının "arkadaşlığını" gayet güzel anlayacaktır. Her geçen gün Gerard ile yapacağı evliliği düşünürken ada da kalbini titreten Westry ile karşılaştığında işler Anne için daha da çıkılmaz bir hal alır. Geride bırakıp, döndüğü zaman evleneceklerine söz verdiği Gerard ile kalbinin tek aşkı olduğunu hissettiği Westy arasında kalan Anne'ye ne yapması gerektiğini zamanla Kitty "arkadaşça" gayet güzel gösteriyor.

Çok çokk beğendim. Akıcı, merak uyandırıcı ve sonlarına doğru bitmesini istemeyeceğiniz bir kitap.

Burdan o Kitty'ye güzel laflarım olurdu ama kendime saklayayım. Bir roman karakterine bu kadar cephe alabileceğimi düşünmemiştim hiç
Neyse madem ki söylüyorum Gerard'a da diyorum ki; "Adamsın!"


Fırsatını bulursanız okuyun diyorum ve Arkadya Yayınlarına bu güzel kitabı yayınladıkları için çokkk teşekkür ediyorumm..


Ve hoşuma giden bir kaç alıntı..

"Ben ona yalnızca br parçamı verirken, o tüm kalbini bana vererek bütün hayatını bana adamıştı. Benim kalbimdeyse, içinde sönmeyen bir mumun yandığı kilitli bir oda vardı."

***

"Madalyonuma dokundum. 'Hayır tatlım', dedim 'Asla yalnız değildim. Biriyle aşkını paylaştığın zaman bu bir süreliğine de olsa, onu daima kalbinde taşırsın."



Kitabın goodreads'da gördüğüm kapağı bu. Sanırım orijinal kapakta bu oluyor. Kitapları alırken kapaklarına özellikle dikkat ederim. Ne yalan söyleyeyim bazen kapakları yüzünden aldığım kitaplar da mevcuttur. Kitabı okuduktan sonra tekrar arka kapaktaki yazıları okumayı ve kapaktaki görsellere göz atmayı daha çok severim. Arkadya'nın kapağını sevdim, ama orijinal kapak tam hayallerime uyan kapak..