13 yaşında satanizmle
tanışan D.Ç. 5 yıl boyunca kedi kanı içilen korkunç ayinlere katıldı, eroin kullandı.
‘‘Kábus gibi’’ dediği bu yaşamdan 5 ay önce kurtulan genç kız,
satanizmi anlatıyor.

Erzincan'dan 11 yıl önce İstanbul'a gelen
lokantacı İbrahim Ç., sinir hastasıydı. İşi bırakmak zorunda kaldı. Eşi Cemile Ç. evlere temizliğe
giderek kazandığı parayla evi geçindiriyordu. Annesinin zor şartlarda çalışmasına dayanamayan
D.Ç., Kartal Yavuz Selim İlköğretim Okulu 5'inci sınıftan diplomasını alır almaz, banyo
malzemeleri üreten bir fabrikada işçi olarak çalışmaya başladı. Evleri huzursuzdu. Babası sinir
krizleri geçiriyordu. D. eve gitmek istemiyordu. Daha 13 yaşındaydı. Evden uzaklaşıp yeni
arayışların peşine düşen D.Ç., fabrikada tanıştığı arkadaşı K.'yla bazı günler mesai
bitimlerinde Kadıköy Akmar Pasajı'ndaki barlara gidiyorlardı. Burada farklı insanlarla
tanışan D., uyuşturucu hap kullanmaya, bir süre sonra da eroin çekmeye başladı. D. adını
vermekten çekindiği satanist grubu ‘‘B.’’nin, 22 yaşındaki
liderinin, ‘‘İnsanlardan uzaklaşmak istiyorsan sana sahip çıkarız. Biz farklı şeyler
yapıyoruz’’ sözleriyle satanizme merak salmış. D. ‘‘Hayatımı bu
kadar b...tan hale getireceğini bilseydim hiç bulaşmazdım bu pisliğe. Bunalımdaydım, ailemden
kopmak istiyordum’’ diye pişmanlığını dile getiriyor. D. her ayın 23'ünde,
Kadıköy'de terk edilmiş bir evde buluşan gruba katılıp, satanizm hakkında bilgi edinmeye
başlamış. ‘‘23'ün özel bir anlamı yok. Sadece bizim grubun buluşma
tarihiydi’’ diyor.

KUTSAL İÇKİ KEDİ KANI

5 karanlık yıl
içindeki dehşet dolu günleri anımsarken bakışları donuklaşan, tüylerinin diken diken olduğunu
söyleyen 18 yaşındaki D., ‘‘Dehşet vericiydi’’ dediği anları şöyle
anlatıyor:

‘‘Yaklaşık 10 kişi, sabah erken saatlerde buluşup,
akşama doğru ayrılıyorduk. Harabenin bir köşesinde sürekli ateş yanar, liderimiz onun yanında
ihtişamlı bir sandalyede otururdu. Şeytan hakkında o kadar çarpıcı şeyler anlatırdı ki artık benim
için sadece şeytan vardı. Herkes simsiyah giyinir, ağırlıklı olarak Metallica parçaları çalınırdı.
Kendimizi dağıtabilmek için de eroin içerdik. Bazıları bileklerini jiletle kesip, kendi kanlarını içiyor,
şeytana yakın olmak için birazını da ateşin üzerine akıtıyorlardı. Kediyi düşman olarak
görüyorduk. Bu yüzden de her ayinde bir kedi kurban ediyorduk. Harabenin ortasına çizip,
etrafına mumlar koyduğumuz, satanistlerin simgesi Pentegram Yıldızı'na bağladığımız
kedilerin, bıçakla karınlarını sonra da boğazlarını kesiyorduk. Kanını da alnımıza sürüp, birazını
da içiyorduk. Bu bizim kutsal içkimizdi.’’

KAÇARSAN ÖLÜRSÜN


D.Ç. bu ortamdan kopmak için çok çaba sarf etmiş. Bir keresinde, gruptaki
arkadaşlarına ayrılmayı düşündüğünü söyleyince, ‘‘Kaçışın ölümün
olur’’ sözlerini işitmiş. ‘‘Çaresiz devam ettim. Ölüm korkusu
vardı’’ diyor. Satanizmden kopup ölümü göze aldığı anda, Ülkem Çocukları
Derneği Başkanı Murat Çuhadar'la tanışmış. Derneğin faaliyetlerine katılmaya başlayınca
ayinlere gitmez olmuş. İki haftadır, 200 milyon lira aylık ücrete anlaştığı, bir oto galerisinde satış
görevlisi olarak çalışıyor. Ortaokulu ve liseyi dışarıdan bitirip, üniversiteye de girmeyi kafasına
koymuş. Tek korkusu, ayrıldığı satanist grubun izini bulması....