Ben dostlarımı hiç satmadım! Çünkü; ya beş para etmez çıktılar ya da paha biçilemez

Bir dost ne aile gibi olur ne de bir eş sevgili gibi malum. Çünkü o en yakınımızda ruhumuzun en derinliklerine inebilen tek kişidir, dost. Bu yüzden dosttan kazık yemek daha bir acıtır insanın içini. Hemen hepimiz bu kazığı yemişizdir hayatımızda bir dönem. Ya iki günlük sevgilisine satar insanı ya da hiç ummadık yerde yarı yolda bırakır. Yediğin içtiğin ayrı gitmeyen insan bir yabancıdan daha acımasız oluverir.

Ama neyse ki her dost böyle değil, uğruna canını vereceğin, canını gerekirse uğruna adayacak insanlar hala var. İşte en güzeli de bu olsa gerek. Gerçekten güveneceğin, seni satmayan dost. İnsana verdiği güven bile paha biçilmez. Öyle ki, varlığı bile yeter insana. Derdini beklentisi olmadan dinleyen ve elinden geleni yapan insan.


İşte hayatımızda olan iki türlü dost: ya beş para etmezler ya da paha biçilmez olanlar.
Umarım hayatımızda ikinci kısımda olan dostlara sahibizdir... ya da her birinin değerini gerçekten görebiliriz ki, herkese hakkettiğini verebilelim onlar bize bir fiyat biçmeden  Size hayırlı olmayan insanı siz de satın demiyorum ama en azından onun çokta yakınlarında bulunmayın. Bir gün mutlaka sizi de satacaktır.