Birçok insan mükemmel olmak için kendini mecbur hisseder.
Ancak mükemmel olmak için çaba göstermek genellikle hayal kırıklığına, oyalanmaya ve anksiyete, kızgınlık ve depresyon gibi stres kaynaklı semptomlara neden olur. Ayrıca mükemmeliyetçi insanlar kendilerini kanıtlayamadıkları zaman başkalarına çok kötü davranabilirler ve bu da yalnız kalmaya neden olabilir.
“Mükemmeliyetçi insan, kendinden ve başkalarından durumun gerektirdiğinden daha yüksek kalitede performans bekleyen kişidir,” diyor Irvine, Calif’te klinik ve spor psikolog olan Dr.Steven Hendlin. “Performanslarında mükemmellikten yoksun herhangi bir şey kabul edilmezdir.”


Bazı mükemmeliyetçiler hayatlarının her safhasında mükemmelliği gerekli bulmazlar. Bazı insanlar sadece özel hayatlarında mükemmeliyetçidirler—örneğin; mükemmel çocuk yetiştirmeye çalışmak ya da mükemmel eşi bulmak. Diğerleri iş yerinde mükemmeliyetçidir ve genellikle çok hırslı, olumsuz takım oyuncusu ve yapıcı eleştiriyle başa çıkamayan kişiler olarak kabul edilirler.
Çünkü en iyisi olmak ortak bilincin bir parçasıdır “bir dereceye kadar mükemmeliyetçilik herkesi etkiler,” diyor Dr. Hendlin. Bu amaçla, aşağıdaki öneriler mükemmeliyetçilik tuzağından kaçmanıza yardımcı olur.
Beklentilerinizi azaltın

İlk adım olarak, mükemmeliyetçiliği bir erdem olarak görmekten vazgeçin. “Mükemmeli elde etmek imkânsızdır, bunu anlayın” diyor Dr. Hendlin. “Çünkü bu şekilde bunun elde edebileceğiniz bir şey olmadığını anlayabilirsiniz.”
Onun yerine, kendi kendinize hedefinize ulaşarak mükemmel için yarışmış olacağınızı söyleyin.
Örneğin; Bir rapor yazmak için görevlendirildiniz. Teslim tarihi sınırları içinde ve kabul edilecek güzel bir rapor yazma niyetindeki bir kişi mükemmel iş için uğraşır. Diğer taraftan mükemmeliyetçi kişi, kusursuz bir rapor teslim etmek için uğraşır ardından raporun bütünlüğü ve etkili olması için obsesif (takıntılı) davranarak teslim tarihini kaçırır.
Korkularınızla yüzleşin

Mükemmeliyetçiliği harekete geçiren korkunuzu güçlendirmemek için kendi kendinize sorun: “Eğer mükemmel bir iş çıkartamazsam, kim kızacak? Kim kınayacak?”
Ardından sormaya devam ederek daha da irdeleyin: “Amirim projeyi mükemmel bir şekilde yapmadığım için beni gerçekten beğenmeyecek mi? Ve: “Amirimi ailemin yerine ne kadar koyabilirim, onu gerçekten memnun etmeye çalışıyorum?”
“Birçok mükemmeliyetçi, kronik kaygı durumlarına, gerçekleşmeyecek yüksek beklentileri olan ailelerinin izinden giderek sahip olurlar,” diyor Dr. Hendlin. “Mükemmel performans göstererek ailelerinin ve daha sonra herkesin onayını kazanacaklarına dair şuursuz umutları vardır.”
Hak ettiğiniz şeyi alın

Bir mükemmeliyetçinin inancının merkezinde bir şeyi ne kadar iyi yaparsan kendini o kadar iyi hissedersin düşüncesi vardır. Oysa mükemmeliyetçiler kendi başarılarından çok az tatmin olurlar. Nadiren yaptıkları şeyden memnun olabilirler çünkü hiçbir şey gerçekten mükemmel değildir. “Bir sonraki zorlu iş için acele ederler,” diyor Dr. Hendlin.
Diğer taraftan mükemmel için uğraşan insanlar başarıyla ve onun verdiği güzel duygularla motive olurlar,” diye ekliyor. Mükemmeliyetçiliğin pençesinden kurtulmak için zor bir işi bitirdikten sonra bir mola verin; layığıyla yerine getirilmiş işin keyfini çıkarın. Kendi kendinizi tebrik edin ve kendinize ruhsal olarak beslenmek için çalışmama izni verin.
Bir onayı kabul edin

Mükemmeliyetçilik öğrenilen bir davranıştır. “Genetik değildir,” diyor Dr. Hendlin. Bu alışkanlığı bırakmak için bir onayı kabul etmek yeterlidir.
Dr. Hendlin iki öneride bulunuyor: “Performansım olmam gerektiği gibi değil.” ve “Normal insan yanılandır.” Zorlandıkça bunlardan birini kendinize söyleyin ya da masanıza veya sık sık görebileceğiniz bir yere yapıştırın.