Damla damla oldu aşkın döktüm gözler önüne... Karşımda görünce seni silmeye çalıştım acele...
Acemi, korkak, yılmıştım... Karşında öylece kala kaldım...
Sense anlamadın sana ağladığımı... İçimde sana biriktirdiğim gözyaşlarımı.
Gülümsedin gözlerimin içine...Sordun:
-Ne oldu yine...?
Bense, dürüst olamadım sana... Hiç olmadığım kadar yalancıydım,
-yok yok hiç birşeyim..
İçimden bi ses fısıldadı:
-Sensin benim herşeyim...
Öylesine sevmedim seni..
Ben seni yüreğimde görünce sevdim.
Boş bir anımda değildim... Boşuna sevmedim.
Seni sevmelimiyim diye doğrusu hiç düşünmedim...
Savunmasızdım ama, tanıyordum aşkı.
Seni sevdiğimde yoktu kelimelerin anlamı...
Ne zaman nerde yüreğimden kopacağını bilmeden yaşıyordum...
Ben seni sevmeden önce bu kadar güzel değildi gece,
Baktığımda gökyüzüne, içindekini göremiyordum.
Ben seni sevmeden önce, ateş nasıl yakar bilmiyordum...
Haykırabilsem.. ahh anlatsam seni gönül sürgünüm..
Ben seni sevmeden önce bilmiyordum..
Önceden de böyle güzelmiydi nefes almak?
Önceden de böylemiymiş aşık olmak?
Haykıramıyorum...
Önceden de böylemiydi susmak?
Konuşmak istiyorum suskunluğum susturuyor beni...
Ben seni sevmeden önce bilmiyordum çaresizliği...
Haykırabilsem..!
Anlatabilsem içimdekini...
Söylesem, içimde kalmasa bu güzel aşk hikayesi...
Anladım...
Sus konuşma şimdi..!
Sen mızıkçı bir çocuk olarak bil beni...
Sayki; beğenmedi bu oyunu ve gitti..!
Bakma gözyaşlarıma... Onlar emanetti...



Akıttım ve bitti...