Evlilik, mutlu bir şekilde sürebilmesi için gerçekten her iki eşin de çok özen göstermesi gereken bir kurumdur. Evliliğin yürüyebilmesi için cinselliğin her iki taraf için de kabul edilebilir bir düzeyde olması kaçınılmazdır. Evliliğin diğer yanları gibi, cinsel uyumda evrim gerektiren bir süreçtir.
Bu işin normali ne olmalı? Cinsel yaşam her ilişki gibi çiftler arasında gereksinme, yetenek gibi olgularla karşılıklı birbirine bir şeyler verebilme temposuna göre gelişmelidir. Bazı kimseler bazılarına oranla daha sık ve daha yoğun bir cinsel yaşama ihtiyaçları vardır. Eşlerden birinin cinsel isteklerini yanıtsız kalması ister istemez, isterseler Leyla ile Mecnun gibi âşık dahi olsalar, huzursuzluğa yol açacaktır. Dünya Sağlık Teşkilatı WHO'ya göre insanın sağlıklı olabilmesi için sadece bedensel değil ruhsal sağlığının yerinde olması gerekir. Bence bu da yeterli değildir. Gerçek sağlıklı birinin cinsel yaşamı da gereksinimine göre dengeli olmalıdır. Dünya istatistik verilerine baktığımızda genelde çiftlerin haftada iki kere cinsel birleşmeye girdiklerini görüyoruz. Eşlerden birinin cinsel birleşmeyi sırf bir evlilik görevi için yapıyor olması, cinsel birleşmeyi mekanik bir eyleme dönüştürecektir. Zaman içerisinde bu durum her iki,eşe de zevk vermemeye başlayacaktır. Bunun daha ileri aşamalarında, eşlerden birinin cinsel birleşmeden kaçınması ilişkiyi daha da sarsacaktır. Çiftler birbirinin gereksinimine anlayışla yaklaşmalı ve eşini tatmin etmeye çalışmalıdır. Birinin fazla veya ötekine göre az istekli olması esasen biyolojik yapıya bağlıdır ve kişinin elinde değildir. Birçok evlilikte zaman ayarlaması da önemli rol oynamaktadır. Kadınların pek çoğu, erkeklerin cinsel uyarıya çok çabuk tepki gösterdiklerinden habersizdirler. Erkeklerse kadının yeterince çabuk cinsel yanıt vermediğini düşünürler. Erkekler, eşinin cinsel uyarılara daha geç yanıt vermesinin nedeninin, kendisinin eşinin düş gücünü yeterince uyarmamasından olduğunu aklına bile getirmez.