Tik, aniden ortaya çıkan istemsiz ve belirli nedeni olmayan kas kasılmalarıdır. Hareketler, genelde refleks halinde ve kendini tekrarlayan türdedir. Genelde çocukluk çağı ile başlar ve tedavi edilmezse yerleşir.

Tikleri olan çocuklar genelde korkak, tedirgin ve huzursuz olanlardır. Aile içinde otorite ve titizlik varsa tikler gelişir. Bu aileler, çocuklarını çok denetler ve üzerine çok düşer. Bu durumda çocuk, tepki olarak tik geliştirebilir. Çeşitli kazalar, dayak yemek, kötü bir olaya maruz kalmak tikleri tetikleyebilir.

Küçük yaşlarda anne ve baba hatta öğretmenlerini taklit eden çocuklarda bu hareketler zamanla alışkanlığa dönebilir. Böylelikle, tikler kazanılmış olur. Ayrıca bilinç altı dürtüler ile tiklerde oluşabilir. Hafif şekilde olan ve az aralıklar ile yapılan tikler tedavi gerektirmez. Fakat, ağır ve sürekli olan zor duruma sokan tikler kesinlikle tedavi edilmelidir.

Çocuğun yanında taklit yapmak, akranları ile kıyaslamak, yeteneklerini bilmeden zorlamak, azarlamak, vurmak çeşitli psikolojik sorunları da beraberinde getireceği gibi tik oluşturabilir. Kendi isteklerinize göre çocuğu uydurmaya çalışmak yanlış bir tarzdır. Bu nedenle hem aile hem de çocuğun psikolojik tedavi alması yararlıdır.

Küçük yaşlarda alınacak olan psikolojik tedavi eşliğinde hekim isterse sakinleştirici ilaç kullandırabilir. Bunun amacı, sakinleştirmek ve korku, endişeden uzak tutmaktır. Tiklerin kalıcı olmaması için erken yaşlarda müdahale etmek gereklidir.