Okul fobisi yüksek endişe ile çocuğun okula gitmeyi reddetmesi, okula gitme konusunda isteksiz olmasıdır.

Okul fobisi olan çocuklar genellikle okula gitme isteksizliklerini sabah uyanır uyanmaz karın ağrısı, mide bulantısı gibi bedensel yakınmalarla, evde kalabilmek için anne babalarını ikna etmeye çalışarak gösterirler.

Çocuk, okula gitmeye zorlanması karşısında kaygı duyar, panik olur, kusar, ağlar, öfkelenir, gitmemekte direnir.

Bu şikâyetler çocuğun okula gitmemesine karar verilene dek sürer.

Okula gitmeyi reddeden çocukların özellikleri;

• Aşırı kaygı ve uyum problemi

• Ağlamaklı olma, sözlü mazeretler, karşı çıkmalar, karşı çıkmalar, direnme tepkileri

• Öğretmenleri tarafından cezalandırılma korkusu

• Toplumsal beceri yetersizlikleri, akranları ile iletişim kurmada yetersizlik, düşük benlik algısı

• Okula gitme gerçeği ile karşılaşınca aşırı ölçüde korkma, öfke nöbetleri, uyku sorunları, ciddi duygusal rahatsızlık veya depresif belirtilerin sergilenmesidir.

Okul Fobisinin nedenlerine değinirsek; genel olarak aile ortamı, çocukta okul fobisi oluşmasında etkilidir. Okul fobisi olan çocukların yaşamlarının daha önceki yıllarında anneleri tarafından aşırı özen içinde büyütüldükleri görülmektedir. Bu tür anneler genel olarak psikolojik ve fizyolojik olarak çocuklarından ayrı kalmak istemezler. Bu tür anne çocuk ilişkisi çocuk okula başlayacağı sırada, çocuğun okula adapte olmasında zorlaştırır.

Koruyucu ve kısıtlı bir ortamda yetişen çocuk, yabancı ve geniş bir çevrede tanımadığı insanlarla beraber vakit geçirmekten, huzursuz olur ve okula gitmek istemez. Bir diğer neden, anne baba hastalanması, evde yangın çıkması, hırsızlık ve benzeri durumların ev içinde yaşanmasıdır. Bu durum çocuğun evden ayrılıp, okula uyum sağlamasını zorlaştırırken, çocuğun kendini evde bulunmak zorunda hissetmesine neden olmaktadır. Okul fobisinin gelişmesinde, çocukta; doğuştan gelen duyarlılık, mizaç olarak çekingen, ürkek olma da etkili olmaktadır.

Okul korkusu olan çocuklar genel olarak başarı kaygısı olan, uyumlu, ailesine bağımlı çocuklardır.

Çocuk okula gitmediği için suçlanmaktan kaçınılmalıdır. Ona bu durumun normal bir süreç olduğu, çok fazla çocukta görüldüğü ve tedavi edilebileceği anlatılmalı, onun güveni kazanıldıktan sonra okula gitmesi gerektiği, zaman geçtikçe okula gitme korkusunun yanına derslerden geri kalma korkusunun da ekleneceği söylenmelidir.

Okul fobisini çözümleyebilmek için ebeveyn-okul-öğretmen iş birliği çok önemlidir. Evde anne baba tarafından telkin edilen çocuğa, okulda öğretmen de sabır göstermeli, çocuğa okulu yeniden özenli bir şekilde tanıtmalıdır. Okul fobisi sebebiyle okulda kalmak istemeyen çocuk, önce bir saat, sonra yarım gün, sonra tam gün okula gidecek şekilde okula alıştırılmalıdır.

Gerektiğinde annelerinin de okula gelmeleri ve çocuk kendini rahat hissedene dek bir süre sınıfta oturmaları sağlanarak, anne ve babalara da çocuğun okulda yeterli bakım ve eğitimi aldığı gösterilerek, onların aşırı koruyucu tavırlarının azaltılması da sağlanarak okul fobisi çözümlenmeye çalışılmalıdır. Çözümlemede esas nokta, okul değiştirmekten çok çocuğun okula gitmek istememesinin nedenlerini araştırmak ve aynı okula devam etmesini sağlamaktır.