Çocuğunuz küçük bir bebekken sizin ve kendisinin ayrı birer varlık olduğundan habersizdi. O zamandan bu zamana fiziksel, mental, duygusal olarak çok gelişti. Artık kendisini bir birey olarak görüyor, kendi kişiliği, vücudu ve duyguları var. Yaptığı işleri kendi yöntemleriyle yapmak istiyor. Tabii ki sizde bu durumdan hiç hoşnut değilsiniz.


Çocuğunuz küçük bir bebekken, sizin ve kendisinin ayrı birer varlık olduğundan habersizdi. O zamandan bu zamana fiziksel, mental, duygusal olarak çok gelişti. Artık kendisini bir birey olarak görüyor. Kendi kişiliği, vücudu ve duyguları var. Yaptığı işleri kendi yöntemleriyle yapmak istiyor. Tabii ki sizde bu durumdan hiç hoşnut değilsiniz. Ama bu çok doğal bir olay.

Artık kendi bağımsızlığı için mücadele veriyor. Kendi limitlerini zorluyor; duvarları boyuyor, en çok söylediği şeylerden biri “Ben kendim yapabilirim.” Sevdiği ve sevmediği yemekler var, istediği ve beğendiği pijamalarla uyumak istiyor.

Her ne kadar bebeğiniz özgürlüğünü ilan etmeye çalışıyor olsa da, size ihtiyacı olduğunda yanınızda olmanıza ihtiyacı var. Onu gündüz bakıcıya bırakıp gittiğinizde üzülebilir ama yeni duruma çok çabuk alışacaktır. Çünkü her gün geri döndüğünüzü fark edecektir. Döndüğünüzde ona sıkıca sarılın ve onla ilgilenin. Büyük ihtimalle üç yaşına doğru daha uysallaşacaktır.