Bazen insan en kolay ve hızlı yanındakileri ve onu en çok sevenleri kırar sevgili ve sen bunu çok rahat yapanlardansın. İncittiğin kalbin senin için attığını çabuk unutuyorsun.


Seninle belki de zevklerimiz ortak değildir, belki aynı şeyleri sevemiyoruz, bilmiyorum. Ne teklif etsem karşı çıkışın, ne söylesem beğenmeyişin ve dudak büküşün, bir süre sonra seninle bir şey yapma isteğimi de ortadan kaldırıyor.

Bu ilişkiyi ayakta tutmak, bütün yaralarını silmek ve unutmak hep bana düşüyor. Oysa senin daha hassas ve nazik davranman gerekir çünkü bu ilişkide yara alan taraf hep bendim. Senin sevginin veya sevmeyişinin kurbanı da hep ben oldum.

Sen mutlu ol diye elimden geleni yapıyorken, daha fazla ne yapmam gerektiğini bilmiyorum? Eğer varsa senin bildiğin bir şey, söyle öyle davranayım. Sürekli geçmiş acılarıyla yüzleşen ve bunları susmak zorunda kalan, kalbi kırık olan ben olmama rağmen, yaşanan her şeyi sıfırlayarak sanki hiç yaram yokmuş gibi yürümek de bana düşüyor.

Sana olan sevgimin büyüklüğünü fark etmemen mümkün değil elbette ama yaşadıklarımın izlerini bu kadar kolay silmemi beklemen de biraz bencilce değil mi? Üstelik hala seni yeni sevmişim gibi davranmaya devam ediyorum.

Sen bana bir şey yapmaktan her bahsettiğinde veya vaat ettiğinde, içimden tebessüm ediyorum çünkü kendini mi, beni mi kandırdığını bilmiyorum. Her ikimiz de biliyoruz ki; bu sefer de diğerlerinden farklı olmayacak. Daha önce defalarca izlediğimiz bu filmi sen unutmuş olabilirsin ama her karesini oldukça net biçimde hatırlıyorum. Hepsinden hala acılarım var kalbimde duran. Yine de hiçbiri yokmuş gibi seni sevmeye ve bu aşkı yaşamaya çalışıyorum.

Ama ilk defa, yani bu bininci, yüz bininci barışmamızda ilk defa dedim ki, belki bu sefer sondur. Bunu bir ümitle söylemiyorum çünkü ne zaman seninle başladığımızda güzel şeyler düşünsem, hep büyük hayal kırıklıkları yaşadım, o yüzden bu sefer ardına bir şey koymadan yürüyorum.

Ben sadece kendi aşkımdan sorumluyum ve bu hayat, bu yürüdüğün yol senin. Ben seni sevmeye ve benimle yürümek istediğin sürece yanında olmaya hazırım. Ancak senin neyi seçeceğin, hayatının geri kalanı için ne düşündüğün elbette sana ait ve buna karışmak gibi bir niyetim de yok.

Bundan sonra iki yol var. Ya biz olacağız, ya bu hikaye sen ve ben olarak ayrı ayrı yazılacak ve maalesef bu sadece sana bağlı. Umarım senin için de benim sevgim değerli ve ağır basar ama olmazsa da, canın sağ olsun. Ben gelebildiğim yere kadar senin yanında yürümeye devam edeceğim. Seni seviyorum….

Candan Ünal