Maddi imkansızlıklar yüzünden hayatımızı altüst eden evde 6 yıl yaşamak zorunda kaldık. Bu yıllar içinde yaşadıklarımıza hiçbir şekilde cevap bulunamazken,yaptığım araştırmalarda bu tür evlerin çok olması beni şaşırttı.

Bizim evimizdeki gariplik,geceleri ortaya çıkan seslerdi. Evimiz sanki görünmez bir çok insanı ağırlıyordu. Hızlı şekilde yürümeler,duvarın içinden gelen kapı açılıp kapanma sesleri ve banyodaki havluların biz daha kullanmadan ıslanması...

Babaannem okuyan,namazını geçirmeyen birisiydi. Bu gizemli evde bizimle birlikte yaşıyordu ve bize: Besmelesiz hiçbir odaya girmeyin diyrdu.

Bir gece uykumdan göğsümde oluşan ağırlıkla uyandım. Hiçbirşey göremememe rağmen ağırlığı hissediyordum. Olanca gücümle bağırdımda küçük olduğunu hissettiğim bir bedenin yatağımın üstünden kayarak yere indiğini farkettim. Annemler gelinceye kadar kapıdan içeriye giren bir ayak sesinin yatağıma yaklaşarak biraz önce üzerimden inen ağırığın yanında durduğunuda hissettim. Bir kaç saniye içinde odamdan çıkan iki kişinin adımlarının ve ayaklarındaki yumuşak şeyler sesinde duydum. Olayları birleştirdiğimde,görünmez çocuğunu almaya gelen iğer kişi olduğunu anladım. Kapıya doğru yönelen iki ayak sesi,içerye girmek üzere olan annemi görmüş gibi durdu. Annem oda kapısında bir saniye durarak birilerine yol verdi. Anneme bunun nedenini sorduğumda ''İçeriye girdiğimde sanki birşeylerin geçtiğini hissettim'' dedi. Bu sözden sonra evde bireyler olduğuna iyice inandım.

Altı yıl yaşadık bu evde,evden ayrılırken geride kimleri bıraktığmızı bilmesemde,son eşyanın çıkışında kapıda dizilerek bizleri yolcu ettiklerini görür gibiydim.