Yer: Azerbaycan, Hocalı
Elleri bir
ağaca arkadan bağlanan hamile bir kadınının
başına dikilmiş olan iki Ermeni yazı tura
atıyordu.Bu kanlı kumarı yaklaşık
100 yıl önce Anadolu toprağında Kars'ta
Ağrı'da Van'da Erzurum'da da
ataları oynamıştı.Onlardan
duymuşlardı. Karnı burnunda çaresiz bir Azeri
kadının doğumu oldukça yakın
görünüyordu. Çaresiz kadın bir hazan yaprağı
gibi titriyordu.Elbiseleri yırtık, ayakları
çıplaktı...Ermenilerin uzun
boylu olanı elindeki AK-47 model Rus yapımı otomatik tüfeğinin
namlusuna
monte edilen seyyar kasaturayı çıkartırken,diğerielindeki demir parayı
havaya attı: -Akçik, manç?.. (Kızmı, oğlan mı?)Akçik... (Kız)Bu cevap
üzerine
'oğlan' diyerek bahse giren Ermeni, elindeki kasatura ile hamile
kadının
karnını bir hamlede yarıp çocuğu çıkarttı.Kan bürülü gözleri
bebeğin kasıklarına kilitlendi.
-Tun şahetsar,ınger...Sen
kazandın,yoldaş)Yes şahetsapayts ays bubrikı inç bes
bidigişdana... (Ben
kazandım amabu bebek nasıl beslenecek?)Mayrigı bedge
gişdatsine.(Annesi
besleyecek elbette) Bunun üzerine daha kısa boylu olan Ermeni, bir
hamlede
kasaturaya geçirdiği bebeği annesinin göğsüne yapıştırdı:-Mayrig yerahayin
zizdur. (Çocuğa meme ver)Aynı dakikalarda Hocalı'nın başka bir semtinde tek
kale futbol maçı hazırlığı vardı. İki kesik Azeri kadın başını kale direği
yapmışlar,top
arayışına girmişlerdi.Başı tıraşlı bir çocuk bulup
getirdiklerindeise Ermeni çeteci sevinçle
bağırdı:-Asixn ma/,çimi yev
bızdıge, aveg gındırnadabidi. Gıdıresek...(Bu hem saçsız hem
de küçük,iyi
yuvarlanır. Kopartın...) Aynı anda çocuğun gövdesi bir tarafa,başı da orta

yere düşmüştü...Ermeniler zafer naraları atarak, kanlı postalları ile kesik
çocuk
başına vurarak kanlı bir kaleye gol atmaya çalışıyordu.Bu iki olay
Hocalı'da
bundan çok değil yalnızca 14 yıl önce yaşandı.Her iki olay da
ermeni çetecilerin
katliamlarına bizzat şahit olan görgü tanıklarının
anlatımlarıdır. Ne yazık ki 26 Şubat 1992
günü binlerce Azeri türlü
yöntemlerle vahşice katledilmiştir.Ajanslar,katliam haberini bütün
dünyaya
hızla geçerken, arşı titreten ağır bir vahşet yaşanan Hocalı halkından geri
kalanlar ise çaresizlik içinde kıvranıyordu. Türkiye'de büyük bir dehşet
uyandıran katliama ilişkin ilk görüntüler ise TRT aracılığı ile
duyurulmuştu. Bütün
olanları batılı gazeteciler, özellikle de New York
Times belgeledi. 26 Şubat'ta
güçlü silahlarla donatılmış Ermenistan
silahlı kuvvetleri ile Hankendi'nde
konuşlanmış bulunan Albay Zarvigarov
komutasındaki 366'ncı Rus Motorize Alayı,
Hocalı'ya saldırarak tarihin en
vahşîkatliamlarından birini yaptılar. 26 Şubat gecesi
Rus motorize alayının
tanklarından açılan top ve roket saldırıları ile Hocalı Havaalanı
kullanılamaz hâle getirilerek kentin dış dünya ile ilişkisi de tamamen
kesildi.
Savunmasız kalan kente giren Rus destekli Ermeni askerleri,çocuk,
yaşlı, kadın, bebek
demeden birçok insanımızı vahşîce katlettiler.
Ermenilerin işgal ettikleri Hocalı'da
dehşet verici olaylar yaşandı. Canlı
canlı insanların kafa derilerini yüzdüler, sağ olarak ele
geçirdiklerini
ise sistematik bir işkenceye ve tıbbî deneylere tâbi tutarak, insanlık
dışı muamelelere maruz bıraktılar.Hızar ve testereler ile diri diri
insanların kol ve
bacaklarını kestiler. Genç kızların önce saçlarını,sonra
da kafa derilerini yüzdüler.
Babanın gözü önünde evladını,evladın gözü
önünde babayı kurşunlara dizdiler. Kesik
kafaları sepetlere
doldurdular.Peki neydi bu düşmanlık?Ermenistan'daki okul
duvarlarında
asılan haritalarda Türkiye'nin 12 ili yer almaktayken,
Ermenistan'ın
bayrağında Türkiye hudutları içindeki Ağrı Dağı'nın resmi
varken,
Ermenistan Millî Marşı'nda 'Topraklarımız işgal altında, bu toprakları
azat
etmek için ölün,öldürün' denmekteyken, başkaca bir neden aramaya zaten

gerek yok sanırım.Dağlık Karabağ Bölgesi'nde bulunan Hocalı'ya, eski
Sovyet
İttıfaki Silahlı Kuvvetleri'ne ait 366.Alay'ın desteği ile Ermeni Sılahlı

Kuvvetleri tarafından düzenlenen saldırılar sonucu 613 AzerbaycanTürk'ünün
hayatını kaybettiği resmî olarak açıklandı. Ancak kayıp sayısının bu
rakamların çok
çok üstünde olduğu bilinmektedir. 56 hamile kadın karnı
yarılmış durumda bulunmuştur.
Bu alçak saldırıda 487 kişi ağır
yaralanırken, 1275 kişi ise rehin alınmış, geri kalan nüfus
da bin bir
zorlukla canını kurtarmış ancak bu olayın tahribatından ruhları ve
hafızaları asla bir daha kurtulamamıştır. Şahitlerin anlattıklarını
dinleyenler önce
kulaklarına inanamadı.Fakat katliam sonrası Hocalı'ya
girdiklerinde ise, görgü
tanıklarının abartmadığını kısa sürede anladılar.
Hocalı'da katliam bölgesini
gezenFransız gazeteci Jean-Yves Junet'nin
gördükleri karşısında söyledikleri,
katliamın boyutunu da anlatıyordu: 'Pek
çok savaş hikâyesi dinledim. Faşistlerin
zulmünü işittim,ama Hocalı'daki
gibi bir vahşete umarım kimse tanık
olmaz'Peki 26 Şubat 1992 günü yaşanan
bu katliamın emrini kim
vermişti;Ermenistan Devlet Başkanı sıfatını taşıyan
Robert Koçaryan denilen kirli katilden
başkası değildi. Yaptığı terör
faaliyetlerinin oranı nispetinde terfi eden Taşnaksutyun
örgütü
liderlerinden Robert Koçaryan, 20 Mart 1996'da Ermenistan Başbakanı
oldu.
Karabağ'da barış istediği için aşırı milliyetçilerin tepkisine daha fazla
direnemeyen Levon Ter Petrosyan istifa edince de 30 Mart 1998 yılında ondan
boşalan Devlet Başkanlığı koltuğuna,'Hocalı Katliamı' başsorumlusu olan
azılı terörist Robert Koçaryan oturdu. Ermeniler Türk hamilekadınlarına
tecavüz edip
karnını hamile olduğu halde taş ile doldurup öldürmüşler ve
küçük Türk kızlarına tecavuz
edip öldürmüşlerdi.Ülkemizde sadece 1 ermeni
öldürüldü diye yürüyüşyaptılar ve o kadar
araştırdılar ama hiç bir insan
kalkıpta bu masum insanlara iskence edilip öldürüldükleri
için yürüyüş
yapmadı