Gecelerden daha suskunum
Kararacak...ışıyacak...taşıyacak
Ne kaldı ki...

Renkler yorgun
Gözler yorgun
Gece yorgun
Ne diyorsun

Kayalardan daha kuruyum
Söyleyecek... bekleyecek... yeşerecek...
Ne kaldı ki...

Dağbaşından daha bomboşum
Tıkanacak... durulacak... kaybolacak...
Ne kaldı ki...

Yollar yorgun...
Kollar yorgun...
Dağlar yorgun...
Ne diyorsun...

Çıkmazlardan daha yolsuzum
Koşulacak.. aşılacak.. kaçılacak...
Ne kaldı ki...

Ayak yorgun...
Hayat yorgun...
Bu aşk yorgun...
Ne diyorsun...

Sonbahardan umutsuzum
Sararacak... kuruyacak... yıkılacak...
Ne kaldı ki...

Kuşlar yorgun...
Dallar yorgun...
Bahar yorgun...
Ne diyorsun...

Odam kadar soğumuşum
Sararacak... kuruyacak... bağıracak...
Ne kaldı ki...

Masa yorgun...
Kadeh yorgun...
Oda yorgun...
Ne diyorsun...

Yorgunlar arasında
Ben yorgun oğlu yorgun
Yorulacak ne kaldı
Hâlâ belki.. vurgun
Anlamsız bakışlarla
Ne diyorsun?

Kalsa da bir tek nefes
Senden beklenen bir ses
Susma öyle n’olursun
Ne diyorsun?

İlhan İrem