Tuzsuz rejim özellikle kalp, lezyonun yol açtığı dolaşımın aşırı yüklenmesinin doğurduğu yorgunluğu hissetmeye başlayınca yararlıdır.
Kompanse kalp hastalıklarında yalnızca basit bir az zehirli rejimin kolay sindirilir ve sağlıklı besinleri seçilecek, gerek atardamar tansiyonunu değiştirme, gerek sindirim evrelerinde kalp - damar sistemine fazladan bir iş yükleme tehlikesi taşıyan her türlü klorürlü ya da fazla azotlu beslenmeden kaçınılacaktır. Ama bu durumda asıl söz konusu, önleyici sağlık tedbirleri almaktır. Aşırı protit yüklenme, bazı nefritleri geliştirmesi dışında, damar rahatsızlıklarının (enfarktüs, kanamalar) gelişmesine de yol açar.
Hipostoli (kalbin kasılma gücü azlığı) evrelerinde, rejimin temeli süt-yumurta-sebze rejimi, meyve ve şekerdir. Daha ileri yetmezlik durumlarında dijital küründen önce yada başlangıcında su rejimi uygulanmalı, soma küre süt rejimiyle devam edilmelidir. Sürekli kalp yetmezliği çeken hastalarda sıvıların ve tuzun kısıtlanması ilaçla tedaviyi kolaylaştırır. Yani kalp yetmezliği çeken hastaların perhizinin temeli bazı eklemeler ya da kısıtlamalarla süt-sebze rejimidir. Hasta hep yatırıldığı için besin miktarının yetersizliğini pek hissetmez.

Bununla birlikte MACH ve FABRE kalp yetmezliginden ileri gelen akciğer ve çevresi ödemlerinin, tuz 1 gramın altına düşürülmezse (yalnızca beslenmede tuzun kaldırılması günde 3-5 gramlık bir miktarda tutar) kalbi güçlendiren (tonikardik) maddelere direndiğini belirtmişlerdir. Bu, sudan çok tuza doygun hastalarda, sidik söktürmeğe yeterli bir sıvı miktarı muhafaza edilebilirse de, tuzu azami derecede azaltmak gerekir.

Hipertansiyonlar, halk arasında hemen sıkı bir rejime geçme zorunluluğuna inanılan hastalıklardan biridir. Ve birçok hipertansiyonlu, («tansiyonlarının yükselmesi») korkusuyla bir açlık rejimine katlanırlar. Bu tutum aşırıdır. Hipertansiyonluların beslenmesi daha mantıklı olmalıdır. Gerçekten birçok hipertansiyon tipi ayırt edilir.
Hakkında hiç bir şey ya da hemen hiç birşey bilmediğimiz gerçek bir hipertansif hastalık olan ilerleyen müzmin hipertansiyonda, bazı uzmanlar (DUMAS), sanki bir beslenme hastalığı, bir diyatez karşısındaymış gibi davranmak gerektiğini ileri sürerler. Hastalığın kalıtımla geçebilmesi, sık sık diyatezle bir arada görünmesi bu kavramı destekler. Bu yüzden rejimin hedefi mütevazi olarak, temkinli yollardan tansiyonu azaltmaktan çok, apansız ya da giderek yükselmesini önlemeğe çalışmaktır. Kısacası, tansiyon eğrisinin düşürülmesine ancak kalbin yeterli olduğu ve yanında başka rahatsızlık bulunmayan hipertansiyon durumunda uğraşılacaktır, önce bazı hipertansiyonlulardaki sıkıntıyı ve kaygıyı - aşırı derecede eksik bir rejim benimsememeleri için yatıştırmak gerekir. Aşırılıklarının sonuçlarını anlamak için «kalbin küt» demesini bekleyen şen mizaçlı, yiyip içmeyi seven kan yoğunluğu artmış hastalarda, (plethorlular) hekim ters yönde asgari bazı tedbirler alınmasında kararlı davranmalı, özellikle sodyum bakımından zengin olan ekmeği önlemelidir.

Basit vakalarda, sağlıklı insanlara uygulanan rejimlerden pek az farklı bir rejim uygulanır: dengeli, kolay sindirimli, az zehirli, uyarıcılara yer vermeyen bir rejim. Baharatlı, çürütülmüş ve yağlı etler, şarküteri, av etleri, kaz ciğeri, domalan, salyangoz ve sakatat yasaklanacaktır. Ayrıca lahana, ıspanak, kuzukulağı, kuşkonmaz, mayalanmış peynirler de verilmemelidir. Tütün, çay, kahve (kafeini alınmış kahve içilebilir), şarap ve alkol kesinlikle yasaklanmalıdır. Yukarda sayılanların dışındaki etler, beyaz etli kümes hayvanları, balıklar, aşırılığa kaçmamak koşuluyla sakıncasızdır. Peynirler de öyle. Yumurta kolesterin kapsadığı için verilmemelidir. Buna karşılık şekerler, yağlar (kolesterinsiz), sebzeler, meyveler, geniş ölçüde verilebilir. Asıl kaçınılması gereken şey sofrada aşırı yemektir.
Birkaç yıldır klinik istatistiklerinde, hipertansiyonlularda tuz'suz rejimin yararları (kalp yetersizliğinde olduğu gibi) belirtiliyor. Bazı durumlarda geçici olarak, hipertansif hastalıklarda da uzun süre uygulanan bu rejim, ihtilatlardan korur (KEMP-NER).

Hastanede değerli sonuçlar elde edilmesine karşılık bu sonuçların evde elde edilmesi zordur. Ve hipertansiyonda pirinç rejimini hastaya kabul ettirmek kolay değildir.
KEMPNER, iki üç ay denenebilecek ve kabul ettirilmesi güç olduğu için sonuçlara göre bırakılacak yada devam edilecek bir pirinç, meyve ve şeker rejimi öğütler.
Çok yüksek tansiyon devam ediyor ve baş ağrıları, baş dönmeleri, kramplar yakın bir ihtilat tehlikesi gösteriyorsa, hasta bedenen ve manen dinlenmeli ve kilo kaybından kaçınmakla birlikte dinlenmeyle sağlanır etleri ve sindirimi güç yiyecekleri kısıtlamalıdır.

Tansiyon yükselirse: yatıp dinlenmeli, sıvılar azaltılmalı, süt ya da süt-sebze rejimi uygulamalı. Bu rejim katılığı, elden geldiğince kısa sürmelidir, çünkü vitaminlerle aminli asitler kalp kasının (miyokard) çalışmasına yararlıdır.
Tansiyonun artış tehlikesinde, yada «işlevsel gerileme» olan düşme eğilimi durumunda rejimin etkisinden çok dinlenmeye güvenmek gerekir.
Özel vakalar bazı değişiklikler gerektirir. Hipertansiyonlu, damar sertliği de çekiyorsa, kolesterin bakımından zengin bütün besinler, baharat ve her türlü uyarıcı (bu arada tütün) yasaklanmalıdır.
Eğer çok şişman yada şekerliyse, müzmin bir nefriti varsa, bu rahatsızlıklar için belirtilen kurallar geçerlidir. Ama süt ya da süt-sebze rejimi istisnai olarak uygulanmalı ve eksik beslenmeden kaçınılmalıdır.