Sebepleri:
     
  Fransız ihtilalinin sebeplerinin iç ve dış sebepleri olacak iki kısımda işleyebiliriz.
    İç Sebepler:
        1- Krallık
Rejiminin İstibdadı: Fransa XVI. yüzyıldan beri koyu bir mutlakıyetle yönetilmekte idi. Krallar,
memleketin sahibi ve efendisi sayılırdı. Kralın Tanrı'dan başka kimseye hesap
vermeyeceği kabul olunurdu. Kral ve çevresinin , zengin ve gösterişli yaşamına karşılık, halkın
sıkıntılı yaşamı, Kral'a tepki duyulmasına yol açmıştır.

     
  2- Sosyal Durum ( Halkın çeşitli Sosyal Sınıflara Ayrılması ): Fransız milleti eşitsizlik
üzerine kurulmuş sosyal bir yapıya sahipti. Halk, birbirlerine eşit olmayan ve başka hak ve
imtiyazlara sahip bulunan ; Soylular - Rahipler - Burjuvalar- Köylüler olarak, dört ayrı sınıfa
bölünmüştü.

        Soylular: Büyük toprak ve Malikane
sahibi idiler. Devlet memurluğu ve askerlikle uğraşırlar, devlete vergi vermezlerdi.
Topraklarında, köylüleri çalıştırırlardı.
        Rahipler: Arazi ve mal
sahibi idiler. Din bakımından Papa'ya bağlıydılar. Devlet ve Halk üzerinde dinsel
otoriteye sahiptiler. Devlete vergi vermezlerdi.
        Burjuvalar:
Şehir ve kasabalarda oturan, iş ve ticaret'le uğraşan kesimdi. Aydınlar bu sınıf içinde idi.
( Doktor, Mühendis, Avukat, Tüccar, Sanatçı ) . Siyasal hakları yoktu. Devlete vergi
verirlerdi.
        Köylüler: Halkın çoğunluğunu oluşturmakta idiler.
Vergi verirler, askerlik yaparlar, soylu kişilerin ve rahiplerin tarlalarında çalışırlar, gerektiğinde
onların angaryalarını görürlerdi. Hiçbir siyasal hakları yoktu. Okuma - Yazma bilmezlerdi.
Ekonominin bütün yükü, vergileri bu sınıf karşılıyordu.

       
3- Fransız Aydınlarının Etkisi: XVIII.yy.da Fransa'da yetişen filozoflar, düşünceleri ve
eserleriyle, Fransız halkını etkilemişlerdir. Bu aydınlar içinde en etkili olanları, Monteskiyö, Volter,
Didero ve Jan Jak Ruso' dur.
        Monteskiyö ,
"İran Mektupları " adlı eserinde, bir İranlının ağzından Fransa' daki devlet
rejimini, memleket yönetimini, sosyal durumu eleştirerek, hükümetin uygulamalarını ve soyluların
yaşayışlarını halka göstermeye çalışmıştır. "Kanunların Ruhu Üzerine" adlı eserinde,
devlet rejimlerini inceleyerek, en iyi devlet rejiminin, kanunları yapan kuvvetle, yürütme
kuvvetlerinin birbirlerinden ayrıldıkları rejimler olduğu fikrine ulaşmıştır.
   
    Volter : Felsefe, Tarih, Edebiyat, Sosyoloji, Din alanlarında eserler yazmış,
eserlerinde özgürlük ve vicdan özgürlüğü üzerinde durarak, genellikle Kilise ve Papazları
eleştirmiştir.
        Didero : Fransa'nın en büyük
Ansiklopedist lerindendir. Fransızları kültür yoluyla yükseltmeye çalışmış, devlet yönetimini
eleştirerek, rejimin değişmesi gerektiğini söylemiştir.
        Jan Jak
Ruso : Düşünceleriyle, Fransız halkını en çok etkileyen düşünürdür. " Sosyal Mukavele
" ( Contrat Social ) adlı eserinde; " İnsanın hür olarak doğduğunu, fakat her yerde
zincire vurulmuş bulunduğunu, hakları çiğnenen insanların, bu haklarını geri almaları için,
ihtilalin meşru bir araç olduğunu, hükmetme hakkının yalnız millette bulunması gerektiğini
söylemiştir.

        4- Mali Zorluklar, Vergilerin Ağırlığı :
Fransız ihtilalinin en temel nedenidir. Sarayın israfları, Fransa'nın XVIII.yy. boyunca girdiği
savaşlar, devletin ekonomik durumunun daha da bozulmasına yol açmış, halktan alınan
vergilerin artırılmasına yol açmıştır.

        5- Eta jenaronun
toplanması. (5 Mayıs 1789)

Dış Sebepler:
1-Rönesans sonrasında ortaya
çıkan aydınlanma çağının etkisi .
2-Amerikanın bağımsızlığını kazanması.
3-İngiliz
meşrutiyetinin etkisi.

İhtilalin Başlaması ve Dönemleri :

   
    Fransa Kralı, XVI. Lui' nin, halktan yeni bir vergi almak için
"Etajenero" yu toplamasıyla başlayan İhtilal 5 dönemden geçmiştir.
        1. Etajenero, Milli Meclis ve Kurucu Meclis Devri (1789 - 1791)
: Etajenero'nun, 5 Mayıs 1789' da toplanmasıyla başlayan bu dönemde, köylü ve
Burjuvaların milletvekilleriyle, soylu ve rahiplerin milletvekilleri arasında toplanma konusunda
anlaşmazlık baş göstermiştir. Toplantıların ayrı ayrı salonlarda değil, aynı salonda yapılmasını
isteyen köylü milletvekillerinin isteği, soylu ve rahip milletvekilleri tarafından reddedilmiş, bunun
üzerine bir araya gelen köylü ve burjuva milletvekilleri, halkın % 96'sını temsil ettiklerini
ileri sürerek, Etajenero' ya, "Milli Meclis" adını vermişlerdir.
 
      Kral'ın soylu ve rahip milletvekillerinin etkisinde kalarak ,meclise
karşı zor kullanmak istemesi, ve maliye bakanı Neker' i görevinden atması üzerine halk
ayaklanarak, siyasal hükümlülerin hapsedildikleri "Bastil Hapishanesi" ni basmıştır.
Hükümlüleri kurtardıktan sonra hapishaneyi yakmış, yıkmıştır. ( 14 Temmuz 1789 )
 
      Bu olaydan sonra Fransız halkı silahlanmış ve İhtilale katılmıştır.
        Milli Meclis;
        1. Soyluların
ve Rahiplerin derebeylik döneminden kalma bütün haklarına ve ayrıcalıklarına son vererek,
eşitliği kabul etti.
        2. Yeni bir Anayasa yaparak, İnsan ve
Vatandaş Hakları bildirisini ( 17 madde ) anayasa'nın başlangıcına koydu.
 
      3. Yaptığı , yeni Anayasa nedeni ile Milli Meclise, Kurucu Meclis (
Assamblée Constituant) adı verildi.

        Kurucu Meclis:
Çalışmaları ;
        1. Fransa Meşruti bir krallık olmuştur. 
        2. Kanunları yapma yetkisi meclise, yürütme görevi kralın
seçeceği Bakanlar Kurulu'na bırakılmıştır.
        3.
Kral' a kanunları veto hakkı tanınmıştır.
        4. Kralın
kaçma girişimi üzerine Cumhuriyet'in ilan edilmesini isteyenlere katılmamış, Kral'a
Anayasa'ya sadık kalacağına dair yemin ettirmiştir.
       
5. Üyelerinin hiçbirisinin, yeniden seçilmemesi koşuluyla kendini dağıtmıştır. ( 30 Eylül 1791 ) 

        2. Meşruti Krallık Meclisi Devri ( 1791-1792 ): Bu
dönemde, yeni anayasadan memnun olmayan halk ve Cumhuriyetçiler, Paris'te büyük
bir gösteri yapmışlar, kraldan yana olan Paris Belediye Meclisini dağıtarak "Komün"
denilen Belediye Meclisini kurmuşlardır. Kralın oturduğu "Tüilöri Sarayı" na
yürümüşler, sonuçta Kral tahttan indirilerek, ailesiyle birlikte hapsedilmiştir. Meşruti Krallık
Meclisi' nin dağılması üzerine, Ülke yönetimi "Komün" ün eline geçti. 1791
Anayasa'sı yürürlüğünü kaybetti.

        3. Milli
Konvensiyon Meclisi Devri ( 1792-1795) : Cumhuriyet ilan edilmiş ancak Cumhurbaşkanı
seçilememiştir. Mecliste; Jirondenler ( İllerden seçilmiş milletvekilleri) , Montanyarlar ( Paris
Milletvekilleri ), Mutediller ( Meclisin ortasında oturanlar- Kararsızlar) olmak üzere üç parti
oluşmuştur. Jirondenler; İhtilalle kazanılan hakların kan dökülmeden yürütülmesini ve
uygulanmasını, Montanyarlar; Cumhuriyetin ve kazanılan hakların kan dökülerek ve şiddetle
korunmasını istemişlerdir. Jirondenlerin yönetimi ele geçirme çabası sonuç vermeyince,
Montanyarlar'la arası açılmıştır. Kral ve Kraliçe yargılanarak idama mahkum edilmişlerdir.
"Devrim evlatlarını yer" kuralının işlediği dönemdir. İhtilalin etkili isimlerinden Danton
ve Robespiyer idama mahkum edilmişlerdir. "Genel Kurtuluş Komitesi" ve
"İhtilal Mahkemeleri" kurularak, haklı-haksız binlerce kişi öldürülmüştür. Meclis
tarafından Komite ve İhtilal Mahkemeleri ne son verilmiş, Konvensiyon meclisi yeni bir Anayasa
yaparak kendini dağıtmıştır.

        4. Direktuvar Devri (
1795-1799 ) : Devletin rejimi Cumhuriyettir. " Beşyüzler Meclisi " ve " İhtiyarlar
Meclisi " olarak iki meclis oluşmuştur. Kanunları yapmak, Beşyüzler meclisinin, onaylamak
İhtiyarlar Meclisinin görevidir. Yönetimi iki meclisin belirleyeceği 5 kişiden oluşan Beş Direktör
yapacaktı. İçte kralcılar ve rahiplerle, dışta Avusturya- Prusya-Hollanda ile yapılan savaşlarla
uğraşılmıştır. Napolyon, Mısır başarısızlığı üzerine Fransa'ya geri dönmüş, bu yönetime
karşı olanlarla birleşmiş, Beşyüzler Meclisi toplantı sırasında iken meclisi askeri kuvvetlerle
basarak üyelerin hepsini tutuklatmıştır. Bu gelişmeler üzerine İhtiyarlar Meclisi kendini dağıtmış,
böylece Direktuvar devri sona ermiştir.

        5. Konsüllük
Devri (1799-1804) : Anayasa'nın yeniden yapılması için iki komisyon kurulmuş, yürütme
ve yönetme işlerine bakmak için de üç kişiden oluşan, Konsül seçilmiştir. Konsülün birinci kişisi
Napolyon Bonapart' tı. Napolyon'un yazdığı Anayasa'ya göre üç konsül
ülkeyi on yıl yönetecekler, kanunları Senato ve Tribuna adlarıyla anılan meclisler yapacaktı.
Meclis üyelerinden birisinin, Napolyon'un İmparator olmasını önermesi üzerine halkoyuna
gidilmiş, Napolyon İmparator seçilmiştir. Böylece Konsüllük devri sona ererek I.İmparatorluk
dönemi başlamıştır.

        Avrupa’nın Tutumu
      İhtilalinin başlangıcında Avrupa’da tepki meydana
gelmedi. Hatta bu kargaşadan Fransa’nın zayıflayarak çıkacağı düşüncesi uyandı.
1791 anayasasındaki “Fransa fetih amaçlı savaşlardan vazgeçmiştir” maddesi
memnunluk uyandırmıştı.
        Ancak ihtilal sonucunda
mutlakıyetin yıkılıp cumhuriyetin kabulü Avrupa krallıklarını telaşa düşürdü. Avrupa devletleri
Fransa’ya karşı birleşti.

        İhtilal
Savaşları(1792-1815)
        Fransa ile Avrupa devletleri arasında
yapılan savaşlarda Fransa Avrupa’nın büyük bir kısmını ele geçirdi. Avrupa coğrafyası
büyük ölçüde değişti. Savaşlar Napolyon’un yenilgisi ile sonuçlandı.

Fransız
ihtilalinin Sonuçları:
1. Soyluların ve rahiplerin ayrıcalıkları kaldırılarak eşitlik ilkesi
getirildi.
2. Mutlak monarşi yıkılarak, egemenliğin halktan geldiği kabul edildi.
3.
Eşitlik, adalet, milliyetçilik, hürriyet, ulusal egemenlik, laiklik, cumhuriyet gibi kavramlar önem
kazandı.
4. Milliyetçilik fikrinin yayılması ile imparatorluklar dağılma sürecine girdi.
5.
Mahalli otorite yerine merkezi otorite kabul edildi.
6. Eski toplum, eski kültür değerleri ve
idareler değişim geçirdi.
7. Fransız İhtilali sonuçları bakımından evrensel olduğundan
yeniçağın bittiği, yakınçağın başladığı kabul edildi.
8. İmparatorlukların yıkılması ile milli
devletler kurulmaya başladı.
9. Dağınık halde bulunan milletler siyasi birliklerini kurmaya
başladılar.
10. Daha önce İngiliz bilgini Locke tarafından ileri sürülen ve Amerika
bağımsızlık savaşları sırasında Amerikalılar tarafından kabul edilen İnsan Hakları Bildirisi
Fransızlar tarafından dünya çapında bir bildiriye dönüştürüldü. Bunda milliyeti, ailesi ne olursa
olsun bütün insanların elde edecekleri doğal haklar belirtilmiştir.