ASIN! BENİ ŞEKER ÇALDIMM!

Sararmış bir yaprak bile değilim artık kırıntıyım bir ruzgar çıksa savrulup yok olacak havaya  belki de yeniden toprağa kavuşacak zerrelerim..

Nazlıydım bir zamanlargülücükler dansederdi yanaklarım dacıvıl cıvıl çağlardı nidalarım çocuktumçoğuldum çocukluğumdan taşardı büyük hayallerimumutlar türküydü gözlerimin baktığı uzaklarda çağlayan öyle herhangi bir çocuktan biriydim işte !....

Her çocuğun kar kadar beyaz değilmidir ruhu...?
nedir bir çocuk olmanın günahı? şeker çalmak mı...?
Ya da arkadaşların dan birkaç misket araklamak mı...?

Ben ne şeker çaldım nede misket arakladım ama korkarım ki;bir çocuk günahkardım.

Öyle olmasa !

Niye hep ağlatır...?
Kötü diye anılır kaderi bir çocuğun...?

Yada güzel olmak suçmudur ki;Çirkin şansı dilenir bir güzelliğe..?

Ne güzeldim çirkin şansı dilenen nede çirkindim bahtı gülenbelki de yarısı silinmiş umutlara saplanıp kalmak tı yanlış olan ya da çıkmaz sokaklara dalıp yol bulmaya çalışmak..

Beklide hata ben de Sıcak bir avuç arayan çaresiz ellerim de Belki...bel ki de! gözlerimdedir umut arayan kimbilir...? yada hiç uslanmayan kalbim de...
Ya hata yoksa ortada...?

Yine de gidiyorsa gelen bir suç olmasa da ortada mahkum oluyorsa bir seven.

Çocukluğun günahımıdır ödenen bedel...?
O halde çocukların neden mavidir umutları...?
Niye masum bakar ışıl ışıl gözleri...?

Çocuk olmak seçilebilseydi bugün yine yeniden çocuk olmak isterdim.
Varsın günahkar olsun ’çocuklar’ bir şeker çalsınyada misket ne çıkar...? umut hırsızı olmak suç sayılmıyorsa! Yada bir aşk bıçağını sırtından saplayıp serbest dolaşıyorsa

VARSIN ŞEKER ÇALDI DİYEASSINLAR GÜNAHKAR ÇOCUKLUĞUMU…

AyNuR